اثرات کافئین بر سطح هورمون تستوسترون

یکی از موضوعاتی که کاربران به آن سرچ می‌کنند، ارتباط قهوه و تستوسترون است. قهوه حاوی کافئین است که یک ماده محرک گیاهی است و یکی از مواد محرک مهم و پراستفاده در سرتاسر جهان به شمار می‌رود. قهوه بسیاری از فواید برای سلامتی از جمله افزایش هوشیاری، بهبود حافظه و کاهش التهاب دارد. با این حال، کافئین در برخی از عوارض نامطلوب برای سلامتی نقش دارد و ممکن است منجر به اختلال در عملکرد تولید مثل و کاهش سطح تستوسترون در مردان شود. تحقیقات قبلی ارتباط بین مصرف کافئین و سطح تستوسترون در مردان را مورد بررسی قرار داده‌اند. اگرچه نتایج این مطالعات متناقض و قابل تعمیم به صورت کامل نیستند و تحقیقات بیشتری نیاز است، اما در این مقاله به بررسی ارتباط بین کافئین و تستوسترون می‌پردازیم.

تستوسترون یکی از انواع هورمون‌های استروئیدی مهم است که در بدن وجود دارد. این هورمون در دوران بلوغ جنسی تولید بیشتری دارد و نقش اصلی در تغییرات فیزیکی این دوران را ایفا می‌کند. در میان مردان، سطح تستوسترون در بدن به طور متوسط حدود ۲۰ برابر بیشتر از زنان است. تستوسترون نقش مهمی در رشد و توسعه ویژگی‌های جنسی، عملکرد مغز، توده عضلانی و تراکم استخوان در مردان دارد. این هورمون مسئول ایجاد اعضای تناسلی خارجی مردانه و خصوصیات جنسی ثانویه است و توسط بیضه‌ها تولید می‌شود.

تستوسترون نقش مهمی در حفظ و بهبود موارد زیر دارد:

حجم عضلانی، تراکم استخوان، تولید سلول‌های قرمز خون، عملکرد جنسی و تولید مثل. همچنین، تستوسترون به شادابی و سلامتی کمک می‌کند.

با پیشروی سن، تولید تستوسترون در بدن مردان به تدریج کاهش می‌یابد. این کاهش طبیعی در حدود سن ۳۰ سالگی آغاز می‌شود و در طول عمر ادامه می‌یابد. برخی از مردان با کمبود تستوسترون مواجه هستند که به آنها هیپوگنادیسم مردانه گفته می‌شود. در این وضعیت، بدن به مقدار کافی تستوسترون تولید نمی‌کند و ممکن است براساس مشکلاتی در بیضه‌ها، هیپوتالاموس یا غده هیپوفیز رخ داده باشد.

علائم هیپوگنادیسم مردانه در بزرگسالان شامل موارد زیر می‌شود:

کاهش نعوظ، کاهش توده عضلانی، ناباروری، کاهش تراکم استخوان (پوکی استخوان)، کاهش رشد ریش و موهای بدن، توسعه بافت پستان، خستگی، مشکل در تمرکز، کاهش میل جنسی و غیره. پزشکان می‌توانند از طریق بررسی‌های فیزیکی و آزمایش خون تشخیص دهند که آیا شما دارای هیپوگنادیسم مردانه هستید یا خیر. در صورتی که پزشک شما سطح تستوسترون پایین را تشخیص دهد، ممکن است آزمایشات تکمیلی را برای تعیین علت این وضعیت انجام دهد.

بر اساس گزارش‌ها، TRT (تراپی جایگزینی تستوسترون) به موارد زیر کمک می‌کند:

افزایش سطح انرژی، افزایش توده عضلانی، و بازیابی عملکرد جنسی. با این حال، دانشمندان هشدار می‌دهند که اطلاعات کافی برای تعیین ایمنی مکمل‌های معمولی تستوسترون وجود ندارد. بسیاری از مردان همچنین ممکن است تغییراتی مشابه علائم هیپوگنادیسم را تجربه کنند، اما علائم آن‌ها ممکن است به هیچ بیماری یا آسیبی مرتبط نباشد. این شامل تغییر در الگوهای خواب و عملکرد جنسی، افزایش چربی بدن، کاهش عضله، کاهش انگیزه و کاهش اعتماد به نفس می‌شود.

با لغو ممنوعیت استفاده از کافئین توسط کمیته بین‌المللی المپیک، علاقه به استفاده از کافئین به‌عنوان یک کمک انرژی‌زا افزایش یافته است. کافئین تأثیرات مفیدی بر جنبه‌های مختلف عملکرد ورزشی دارد، اما تأثیرات آن بر تمرین تاکنون نادیده گرفته شده است. یکی از عوامل ممکن در افزایش تستوسترون، در واقع کافئین است. یک مطالعه اخیر بر روی قهوه و تأثیر آن بر بدن مردان نشان داد که کافئین می‌تواند بر هورمون‌های جنسی شامل تستوسترون تأثیر بگذارد. اگرچه نیاز به مطالعات بیشتری وجود دارد، این تحقیق ارتباط جالبی بین سطح کافئین و تستوسترون را نشان داد. این مطالعه، که در Nutrition Journal منتشر شد، نشان داد که مردانی که به طور منظم قهوه می‌نوشند، احتمال بیشتری برای داشتن سطح بالای تستوسترون دارند. این مطالعه به مدت هشت هفته انجام شد و این افراد را با شرکت کنندگانی که قهوه نمی‌نوشیدند یا فقط نوشیدنی‌های بدون کافئین مصرف می‌کردند، مقایسه کرد.

در حقیقت، یافته‌های تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف کافئین می‌تواند برای مردانی که با سطوح تستوسترون پایین مواجه هستند، دلگرم‌کننده باشد. این به دلیل این است که کافئین می‌تواند به عنوان یک مهارکننده آروماتاز عمل کند و در نتیجه باعث افزایش سطح تستوسترون در بدن می‌شود. این نکته حائز اهمیت است که مصرف کافئین، اگرچه ممکن است کمک کند، اما به تنهایی درمانی برای کمبودهای جدی تستوسترون یا افرادی که قبلاً علائم مرتبط با کاهش تستوسترون را تجربه کرده‌اند، نیست. با این حال، می‌تواند در حفظ سطح تستوسترون کمک کند و احتمال کاهش سطح تستوسترون پایین را کاهش دهد. تعداد زیادی مطالعه در این زمینه صورت گرفته و بسیاری از آن‌ها نتایج مثبت مشابهی را نشان داده‌اند. به عنوان مثال، مصرف کافئین (تا ۸۰۰ میلی‌گرم) با افزایش تا ۱۴ درصدی در سطوح تستوسترون، در صورت مصرف قبل از تمرین، مرتبط بوده است. با این حال، سطح کورتیزول نیز افزایش یافته است؛ برخی مطالعات به افزایش ۲۱.۳٪ و برخی دیگر به ۴۴٪ اشاره کرده‌اند.

در یک مطالعه انجام شده در سال ۲۰۰۸،

تأثیر حاد کافئین بر سطوح تستوسترون و کورتیزول مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه، ۲۴ بازیکن حرفه‌ای لیگ راگبی، به صورت تصادفی، یک ساعت قبل از یک جلسه تمرین مقاومتی، دوزهای ۲۰۰، ۴۰۰ و ۸۰۰ میلی‌گرم کافئین مصرف کردند. نمونه‌های بزاق در زمان مصرف کافئین، هر ۱۵ دقیقه در طول جلسه و ۱۵ و ۳۰ دقیقه پس از جلسه، جمع‌آوری شدند. نتایج نشان داد که غلظت تستوسترون در طول تمرین کمی (حدود ۱۵٪) افزایش یافت. میزان افزایش غلظت تستوسترون به روشی وابسته به دوز کافئین بود و در بالاترین دوز (۸۰۰ میلی‌گرم) تا ۲۱ درصد افزایش یافت. همچنین، مصرف دوز ۸۰۰ میلی‌گرمی کافئین باعث افزایش متوسط ۵۲٪ در سطح کورتیزول شد. بنابراین، این مطالعه نشان می‌دهد که کافئین پتانسیل مفیدی برای افزایش غلظت تستوسترون به وسیله اثرات آنابولیک دارد. با این حال، این مزیت ممکن است به دلیل اثرات متضاد افزایش کاتابولیک (مثل افزایش کورتیزول) در بدن باطل شود، که منجر به کاهش نسبت تستوسترون به کورتیزول می‌شود.

مطالعات نشان می‌دهد که مکمل‌سازی با کافئین می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر سطوح تستوسترون و همچنین عملکرد ورزشی داشته باشد. به عنوان مثال، مصرف ۴ میلی‌گرم کافئین برای هر کیلوگرم وزن بدن، یک ساعت قبل از ورزش در ورزشکاران نخبه، باعث افزایش ۱۲٪ سطوح تستوسترون و ۲۱٪ سطوح کورتیزول می‌شود. در یک مطالعه دیگر، مصرف ۲۴۰ میلی‌گرم کافئین از طریق آدامس به عنوان مکمل، باعث افزایش ۱۴٪ سطوح تستوسترون و کاهش سطوح کورتیزول می‌شود . این کاهش در سطوح کورتیزول ممکن است به دلیل تأثیر آرامش‌بخش جویدن آدامس بر استرس باشد.

همچنین، در یک مطالعه که دوزهای مختلف کافئین را مورد بررسی قرار داده است، نتایج نشان داده است که مصرف کافئین در تمامی دوزها باعث افزایش سطوح تستوسترون ناشی از ورزش شده است. بیشترین افزایش سطوح تستوسترون (۱۹٪) و کورتیزول (۴۴٪) در گروهی که دوز حداکثر کافئین را مصرف کرده بودند، مشاهده شد.

در سال ۲۰۱۷، «دونالد و همکاران» گزارش دادند که ۲۴ ساعت بی‌خوابی و مصرف ۶ میلی‌گرم کافئین برای هر کیلوگرم وزن بدن قبل از ورزش، نسبت تستوسترون به کورتیزول را بهبود داده و افزایش تستوسترون تنها در گروهی که بی‌خوابی و مکمل‌سازی کافئین داشتند، رخ داده است. ساز و کار اثرگذاری کافئین بر تستوسترون می‌تواند به دلیل مهار غیرانتخابی آنزیم فسفودی‌استراز باشد . این آنزیم، آدنوزین مونوفسفات حلقوی را کاهش می‌دهد و زیرا آدنوزین مونوفسفات حلقوی یک پیام رسان ثانویه بین سلول‌ها و هورمون‌ها است، افزایش سطوح آن می‌تواند باعث افزایش تستوسترون شود. به همین دلیل، در مطالعاتی که بیان شد، با وجود افزایش سطوح کورتیزول، سطوح تستوسترون نیز افزایش یافته است .

روش‌های دیگر برای کمک به ترشح بهتر تستوسترون شامل موارد زیر است:

حفظ وزن مناسب: مردان دارای اضافه وزن احتمالاً سطوح پایینی از تستوسترون دارند. کاهش وزن می‌تواند به افزایش تستوسترون کمک کند.

ورزش منظم: مردان کم فعالیت بدنی ممکن است تمایل به کاهش سطح تستوسترون داشته باشند، زیرا بدن به آن نیاز ندارد. وزنه‌برداری می‌تواند تولید تستوسترون را تحریک کند. انجام حرکات منظم بر روی بدن و استفاده از عضلات بسیار مهم است.

خواب کافی: هر شب ۷ تا ۸ ساعت خواب کافی را تأمین کنید. کمبود خواب می‌تواند بر هورمون‌های بدن شما تأثیر منفی بگذارد.

مصرف مکمل ویتامین D: یک مطالعه انجام شده در سال ۲۰۱۱ نشان داد که مصرف مکمل حاوی حدود ۳۳۰۰ واحد بین‌المللی ویتامین D در روز، باعث افزایش سطح تستوسترون می‌شود.

به یاد داشته باشید که قبل از انجام هرگونه تغییر در رژیم غذایی یا مکمل‌ها، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل کنید که این روش‌ها برای شما مناسب هستند.

از خوردن قهوه در صبح لذت ببرید

چرا که برخی شواهد از سال ۲۰۰۸ نشان می‌دهند که مصرف کافئین ممکن است سطح تستوسترون را افزایش دهد. همچنین، تأمین کافی روی برای بدن خود اهمیت دهید، زیرا کمبود روی معمولاً در مردانی با هیپوگنادیسم (کاهش تولید هورمون تستوسترون) همراه است. بهتر است آجیل و لوبیا را بیشتر مصرف کنید، زیرا یک مطالعه انجام شده در سال ۲۰۰۹ نشان داد که آن‌ها حاوی اسید D-اسپارتیک هستند که می‌تواند تولید تستوسترون را تحریک کند.