پیادهروی آرام و تأثیر آن بر تندرستی کمتر از انتظار است
مطالعات حاکی از آن است که پیادهروی آرام و بیزحمت به طور قابل توجهی برای بهبود تندرستی انسان موثر نیست. با توجه به گزارش پایگاه اینترنتی بیبیسی نیوز، پژوهشگران دانشگاه “آلبرتا” در کانادا برای بررسی این موضوع، دو گروه از افرادی که در تمرینات بدنی شرکت میکردند را مقایسه کردند. گروه اول یک برنامه پیادهروی […]
مطالعات حاکی از آن است که پیادهروی آرام و بیزحمت به طور قابل توجهی برای بهبود تندرستی انسان موثر نیست. با توجه به گزارش پایگاه اینترنتی بیبیسی نیوز، پژوهشگران دانشگاه “آلبرتا” در کانادا برای بررسی این موضوع، دو گروه از افرادی که در تمرینات بدنی شرکت میکردند را مقایسه کردند. گروه اول یک برنامه پیادهروی آرام با ۱۰ هزار قدم را انجام دادند، در حالی که گروه دوم در یک برنامه تمرینات استقامتی و با یک رژیم غذایی تعادلیافته شرکت کردند. تمرینات این دو گروه به مدت شش ماه ادامه یافت و شرکتکنندگان در هر دو گروه مقدار مشابهی از انرژی را مصرف کردند. نتایج نشان داد که سطح فیتنس و عملکرد بدن در گروه دوم بهبود چشمگیری نسبت به گروه اول داشتند که تنها به پیادهروی محدود شده بودند.
نتایج تأثیر پیادهروی آرام بر تندرستی افراد را از طریق سنجش فشار خون و حجم اکسیژنگیری ریهها بررسی کردند
در این بررسی، مشخص شد که در مدت شش ماه، برنامه پیادهروی آرام تنها به افزایش ۴ درصد حجم ریهها منجر شد، در حالی که گروه دوم که تمرینات با شدت بیشتری انجام میدادند، ۱۰ درصد افزایش در حجم اکسیژنگیری ریه داشتند. پژوهشگران در این باره تأکید کردند که برای تناسب اندام و بهبود تندرستی، انجام تمرینات سبک کافی نیست و انجام تمرینات با شدت بیشتر ضروری است. دکتر “ویکی هاربر”، رهبر پژوهش، تأکید کرد که فعالیتهای با شدت کم مانند پیادهروی تنها در مقایسه با فعالیتهای با شدت بیشتر، فواید قابل توجهی برای تندرستی ندارد. او افزود: “نگرانی ما این است که افراد ممکن است فکر کنند تنها با انجام کمی پیادهروی بدون تلاش و عرق کردن، کافی است.”
پیادهروی به تنهایی کافی نیست
اغلب مردم پیادهروی را به عنوان یکی از ورزشهای مورد علاقه خود میدانند، اما این فعالیت ممکن است طیف گستردهای از اثرات مطلوب بر سلامت را فراهم نکند. به طور کلی، فعالیتهای بدنی نه چندان سخت مانند پیادهروی در مقایسه با برنامههایی که گاهاً شدت آنها افزوده میشود، ممکن است تأثیر زیادی نداشته باشد. بر اساس گزارش ساینس دیلی، پژوهشگران دانشگاه آلبرتا میگویند در حالی که به افرادی با مشکلات مربوط به سلامت توصیه میشود فعالیت بدنی داشته باشند، اغلب این توصیه به پیادهروی محدود میشود و به درستی به فعالیت بدنی پرتحرک تبدیل نمیشود. نگرانی پژوهشگران این است که افراد فقط به تعداد قدمهایی که در طول روز میزنند توجه میکنند و به تلاشی که در این فعالیتها باید صورت بگیرد، توجه کافی نمیکنند. پیادهروی بهرهوری ورزشی مناسبی است، اما بهتر است با فعالیت بدنی نسبتاً شدید همراه شود. به عنوان مثال، میتوان برنامهای برای پیادهروی با شامل ده هزار قدم در روز را با ۲۰۰ تا ۴۰۰ گام سریع تر ترکیب کرد.
برای بهبود سلامت، مناسب است فعالیت بدنی خود را از سطح ورزش سبک به سطوح شدیدتری ارتقا دهید. پیادهروی میتواند به کاهش فشار خون کمک کند، اما تنها پیادهروی کردن کمی در طول روز فشار خون را به مقدار کمی کاهش میدهد. تحقیقات نشان داده است که ورزش به بهبود فشار خون (هایپرتانشن) کمک میکند، اما بسیاری از افراد میگویند که وقت کافی برای ورزش کردن، حتی پیادهروی، ندارند. بر اساس گزارش Health and Endurance، پژوهشگران دانشگاه ایندیانا متوجه شدند که پیادهروی کوتاه به بهبود فشار خون کمک میکند. افرادی که در معرض خطر هایپرتانشن هستند، به بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به فشار خون بالا، بیماری قلبی و سکته مغزی قرار دارند. همه افراد، حتی کسانی که برنامههای پرمشغلهای دارند، میتوانند با انجام کمی پیادهروی در طول روز، فشار خون خود را کنترل کنند.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید