همه چیز در مورد بهداشت ورزشی

یکی از مهمترین مسائلی که انسان همواره به آن فکر می‌کند، حفظ تندرستی، سلامت، و رهایی از درد و رنج بیماری‌ها است.

بسیاری از افراد بهداشت را به عدم ابتلا به بیماری مرتبط می‌کنند. این تعریف تا حدی می‌تواند قابل قبول باشد، اما تعریف جامعی نیست، زیرا عدم ابتلا به بیماری فقط به سلامت جسمانی اشاره می‌کند و سلامت روانی و اجتماعی را در نظر نمی‌گیرد.

بهداشت به معنای عدم ابتلا به بیماری بالاتر و برتر است

برای حفظ تندرستی، فقط داشتن سلامت فرد کافی نیست، زیرا عوامل موروثی، شخصی و محیطی نقش مهمی در سلامتی افراد دارند و زندگی در محیط‌های نامناسب می‌تواند منجر به بیماری شود.

سازمان جهانی بهداشت (WHO) بهداشت را به عنوان یک حالت کامل سلامت جسمانی، روانی و اجتماعی تعریف می‌کند و تنها عدم ابتلا به بیماری، ناتوانی و نقص عضو نمی‌تواند معیاری برای سلامت و بهداشت باشد.

بهبود محیط زندگی، کنترل بیماری‌های واگیردار، آموزش بهداشت فردی و ایجاد خدمات پزشکی و پرستاری برای تشخیص زودرس و به موقع بیماری‌ها، از طریق تلاش جمعی اعضای جامعه، علم و فناوری پیشگیری از بیماری‌ها، افزایش طول عمر و ارتقای سطح سلامت و توانایی انسان را بهبود می‌بخشد.

بهداشت فردی به همه فعالیت‌های بهداشتی اطلاق می‌شود که توسط فرد به عمل می‌آید، از جمله بهداشت پوست، مو، دهان و دندان، چشم و گوش و…

بهداشت محیط به کنترل عوامل محیطی که بر رفاه و سلامت بدنی، روانی و اجتماعی انسان تأثیر دارند یا خواهند داشت، اشاره دارد.

آموزش بهداشت مجموعه‌ای از تجربیات است که به شکل مناسبی در اطلاعات، طرز تفکر و رفتار افراد جامعه تأثیر می‌گذارد و به سلامت جسمی و روانی منجر می‌شود. هر برنامه اصلاحی بدون آموزش همزمان، نمی‌تواند به نتایج مثبت برسد. آموزش، رکن اصلی و پایه‌ای است که هر اقدام بهداشتی باید بر آن تکیه کند.

بهداشت ورزشی به دو صورت زیر تعریف می‌شود:

استفاده از علوم و روش‌های مناسب در هنگام فعالیت‌های ورزشی برای پیشگیری از بروز و شیوع بیماری‌ها و جلوگیری از صدمات جسمانی در محیط ورزشی.
فراهم کردن شرایط و عواملی که به ورزشکاران امکان می‌دهد بدون هیچ گونه صدمه‌ای به فعالیت ورزشی خود بپردازند و در طول و بعد از ورزش، ناراحتی نداشته باشند.
هدف بهداشت ورزشی، ایجاد محیطی سالم و بدون هر گونه عامل غیر بهداشتی است که افراد بتوانند فعالیت‌های بدنی مناسب و جذاب را انجام داده و به نشاط دست یابند.

اهمیت بهداشت در پوشاک ورزشی بسیار مهم است. ورزشکاران باید به موارد بهداشتی مرتبط با پوشاک خود، مانند پیراهن، شورت، کفش، جوراب و لباس‌های گرم ورزشی، توجه ویژه‌ای داشته باشند.

انتخاب پوشاک ورزشی بستگی به نوع ورزش و شرایط محیطی دارد. ورزشکاران باید لباس‌ها و تجهیزات خاص خود را داشته باشند. برخی از ورزش‌ها نیاز به لباس‌هایی با ویژگی‌های خاص دارند. پوشاک ورزشی باید بدن ورزشکار را از تأثیرات محیطی مانند گرما و سرما محافظت کرده و از فعالیت طبیعی و فیزیولوژیکی آن تأثیر منفی نداشته باشد.

پاکیزگی لباس نقش مهمی در بهداشت فرد دارد و باید به عنوان یک ضرورت بهداشتی مورد توجه قرار گیرد. اما گاهی ورزشکاران به بهداشت پوشاک خود بی‌توجهی می‌کنند و شرایطی را برای بروز بیماری‌ها ایجاد می‌کنند. بهتر است لباس ورزشی رنگی روشن داشته باشد. پس از استفاده، لباس‌های ورزشی باید تعویض و در آفتاب خشک شده و در صورت نیاز، اتو شوند. همچنین، لباس‌ها باید با توجه به اصول صحیح و فصول، از نظر بهداشتی، رنگ، جنس و ضخامت مناسب باشند. در هوای سرد نیز باید از کلاه یا پیشانی بند استفاده شود. رنگ لباس نیز علاوه بر جنبه زیبایی، تأثیر قابل توجهی در روانیات دارد و استفاده از رنگ‌های شاد و مناسب فصل توصیه می‌شود.