آیا باید یا نباید از مکمل اورنیتین استفاده کنیم؟

اورنیتین یک نوع آمینو اسید است که در دسته پروتئین‌ها قرار نمی‌گیرد!

اورنیتین یک نوع آمینو اسید غیرضروری است، به این معنی که بدن ما قادر است آن را به صورت مستقل تولید کند. این آمینو اسید مسئول دفع حدود ۸۰ درصد از نیتروژن در بدن ما است. همچنین، همراه با آرژنین، نقش مهمی در چرخه اوره و عملکرد کبد دارد.

اورنیتین و استفاده از آن در دهه ۸۰ میلادی بسیار محبوب در بین بدنسازها بود. این مکمل همراه با آرژنین برای افزایش پمپ عضلانی استفاده می‌شد.

با خلاف سایر آمینو اسیدها، اورنیتین در ساخت پروتئین‌ها نقشی ندارد. آمینو اسیدهای دیگری مانند بتا آلانین، سیستین، تیانین و سیترولین نیز در این دسته آمینو اسیدها قرار دارند.

بنابراین، ورزشکاران اورنیتین را به منظور ساخت عضله مصرف نمی‌کنند. هدف استفاده از اورنیتین افزایش انرژی و پمپ عضلانی است. وظیفه اصلی اورنیتین در بدن حذف آمونیاک اضافی و تعادل سطح اوره است.

اکنون می‌توانید این آمینو اسید غیرضروری را در مکمل‌های مختلفی یافت که به خصوص در مکمل‌های قبل از تمرین (پری ورک اوت) استفاده می‌شوند. تولیدکنندگان باور دارند که اورنیتین می‌تواند خستگی را کاهش دهد، انرژی را افزایش دهد و عملکرد ورزشی را بهبود بخشد.

به هر حال، به نظر می‌رسد برخی تحقیقات نیز نشان می‌دهند که اورنیتین می‌تواند استرس و خستگی را کاهش دهد.

کار اورنیتین این است که با همراهی آرژنین در فرآیندی به نام “چرخه اوره”، آمونیاک بدن را در تعادل نگه می‌دارد و به یکدیگر تبدیل می‌شوند.

اما این چه ربطی به بدنسازی دارد؟ حالا بگذارید توضیح دهم! 🧐

بدنسازان اورنیتین را به این دلیل مصرف می‌کنند که خستگی را کاهش می‌دهد.

با کاهش سطح آمونیاک در بدن، اورنیتین باعث کاهش خستگی می‌شود.

دوستان بدنساز با مصرف اورنیتین، مانند آنچه که توضیح دادم، به بهبود این فرآیند کمک می‌کنند تا سطح آمونیاک در بدن به حداقل برسد. حتی در بازار، مکمل‌هایی که اورنیتین و آرژنین را ترکیب کرده‌اند، برای کاهش خستگی به فروش می‌رسند.

اشخاصی که مشکلی در کبد یا کلیه‌های خود دارند، نمی‌توانند اوره را به درستی از بدن خارج کنند.

به همین دلیل، اوره در جریان خون تجمع می‌یابد و می‌تواند خستگی، تشنج، مشکلات مغزی، کما و حتی مرگ را به دنبال داشته باشد.

حتی افزایش کمی در سطح آمونیاک می‌تواند برای سیستم عصبی بدن مضر باشد. در شرایط طبیعی، سطح آمونیاک باید کمتر از ۸۰ میکروگرم در هر دسی لیتر (یا یک عشرهٔ لیتر) باشد.

همچنین، در طول فعالیت‌های ورزشی نیز سطح آمونیاک افزایش می‌یابد.

اورنیتین و آرژنین موجب تبدیل آمونیاک به اوره می‌شوند که باعث دفع سریع‌تر آمونیاک از بدن می‌شود. به علاوه، بدن برای تولید آرژنین و سیترولین به اورنیتین نیاز دارد.

شما می‌توانید اورنیتین را در ماهی، تخم مرغ و سایر محصولات حیوانی، گندم، بادام زمینی، سویا و جو دو سر پیدا کنید.

اما آیا مکمل اورنیتین واقعاً خستگی را کاهش می‌دهد؟ به طور واقعی، تأثیر مکمل اورنیتین بر کاهش خستگی هنوز به طور کامل مشخص نشده است و نیاز به تحقیقات بیشتر دارد. هرچند برخی مطالعات نشان داده‌اند که مصرف اورنیتین ممکن است بهبودی در کاهش خستگی و افزایش انرژی ورزشکاران داشته باشد، اما نتایج قطعی و قاطع هنوز در دست نیستند.

بله، درست است.

تحقیقات بسیاری نشان داده‌اند که بدنسازان در شرایط غیرعادی قرار دارند! شما در باشگاه فشار زیادی را روی خودتان تمرین می‌دهید و رژیم غذایی پر از پروتئین دارید که بسیار خوب است. اما یک عارضه جانبی این روند، تولید زیاد آمونیاک است که در نهایت باعث خستگی می‌شود.

در شرایط عادی، در بدن اندازه‌ای اورنیتین وجود دارد که سطح آمونیاک را در حد معمولی نگه می‌دارد، اما وقتی تولید آمونیاک به سرعت زیادی افزایش می‌یابد، مقدار اورنیتین کافی نیست.

سلول‌ها دیگر قادر به تولید انرژی نیستند و عضلات قابلیت عملکرد بهتر خود را از دست می‌دهند.

طیک مطالعه کوچک نشان می‌دهد که مصرف اورنیتین ممکن است سبب بهبود سوخت و ساز چربی و کاهش خستگی در حین تمرین شود. این آمینو اسید به شما کمک می‌کند تا از انرژی به صورت بهینه استفاده کنید و در نتیجه سطح انرژی شما در طول روز افزایش می‌یابد.

با این حال، باید توجه داشت که تحقیقات فوق فقط بر روی ۱۷ نفر انجام شده است، اگرچه ادعاهای جالبی به نظر می‌رسد. به همین دلیل، نیاز به تحقیقات بیشتری وجود دارد.

یک تحقیق دیگر نیز نشان می‌دهد که مصرف ۴۰۰ میلی‌گرم اورنیتین منجر به کاهش خستگی و بهبود خواب می‌شود. همچنین، سطح هورمون کورتیزول صبح روز بعد نیز کاهش یافته است، که نشان‌دهنده کاهش استرس است.

همانطور که گفته شد، سطح بالای آمونیاک در خون باعث ایجاد آسیب اکسیداتیو و اختلال در عملکرد عضلانی می‌شود. این موضوع باعث تأثیر منفی بر روی سوخت و ساز انرژی در بدن می‌شود و در نتیجه باعث افزایش خستگی در حین تمرین می‌شود.

آیا مصرف اورنیتین می‌تواند به ترشح بیشتر هورمون رشد کمک کند؟ من قبلاً در مورد هورمون رشد یا سوماتوتروپین (سوما) مقاله‌ای جامع نوشته‌ام، اما در هیچ جایی از آن مقاله به اورنیتین اشاره نکردم.

بعضی افراد اورنیتین را مصرف می‌کنند به امید افزایش هورمون رشد. افزایش این هورمون می‌تواند منجر به افزایش رشد عضلانی و بهبود فرآیند بازیابی پس از تمرین شود.

این هورمون (اورنیتین) تأثیر چشمگیری روی هورمون رشد ندارد. اما متأسفانه برخی از افراد به دنبال سودجویی، این مکمل را به عنوان یک تقویت‌کننده هورمون رشد به مردم ترویج می‌دهند. این موضوع کمی پیچیده و علمی است.

در تحقیقات انجام شده بر روی حیوانات، اورنیتین باعث افزایش هورمون رشد شده است.

یک مطالعه نشان می‌دهد که ترکیب اورنیتین و آرژنین می‌تواند باعث افزایش هورمون رشد شود. با این حال، اورنیتین به طور غیرمستقیم می‌تواند به این موضوع کمک کند. اورنیتین به آرژنین تبدیل می‌شود و آرژنین نیز باعث تحریک آزادسازی هورمون رشد می‌شود.

یک تحقیق دیگر نشان می‌دهد که مصرف ۱۷۰ میلی‌گرم اورنیتین برای هر کیلوگرم وزن بدن، منجر به افزایش هورمون رشد در طی ۹۰ دقیقه پس از مصرف می‌شود.

به‌علاوه، باید توجه داشت که این تحقیقات بر روی موش‌ها انجام شده‌اند و اثر افزایش هورمون رشد نیز کم و مدت زمان آن کوتاه بوده است.

اگر تنها به دلیل اثر کوچکی که این مکمل دارد، آن را به عنوان یک تقویت‌کننده هورمون رشد به فروش می‌رساندند، در این صورت باید کراتین، گلوتامین و ملاتونین را نیز به عنوان هورمون رشد به شما عرضه می‌کردند.

طاورنیتین و انسولین دارای تأثیرات مختلفی هستند:

انسولین: انسولین یک هورمون است که بوسیله پانکراس ترشح می‌شود. انسولین می‌تواند فرآیند ساخت پروتئین را تحریک کند، از عضله‌سوزی جلوگیری کند و ذخایر گلیکوژن را در سلول‌های عضلانی افزایش دهد.

اورنیتین: اورنیتین یک آمینو اسید است که در بدن تولید می‌شود. اورنیتین تأثیر مستقیم بر تحریک سنتز پروتئین ندارد، اما می‌تواند بهبود عملکرد انسولین را تسهیل کند. به عبارت دیگر، اورنیتین می‌تواند فرآیند تحریک ساخت پروتئین توسط انسولین را افزایش دهد و همچنین اثرات محافظتی انسولین را در مورد عضله‌سوزی و ذخایر گلیکوژن تقویت کند.

بنابراین، اورنیتین و انسولین هر کدام ویژگی‌ها و تأثیرات خاص خود را در رابطه با فرآیندهای بدن دارند.

اورنیتین می‌تواند در کاهش عوارضی مانند خستگی، بی‌قراری، بی‌حالی و کاهش اشتها کمک کند. این علائم ممکن است ناشی از افزایش سطح آمونیاک در بدن باشند. اورنیتین توانایی کاهش سطح آمونیاک را دارد و می‌تواند در بهبود این علائم تأثیرگذار باشد.

یک نکته جالب این است که ترکیب ۲۰۰ میلی‌گرم اورنیتین و ۲۰۰ میلی‌گرم کافئین می‌تواند باعث افزایش تأثیرات مثبت در کاهش استرس شود. به این معنی که استفاده همزمان از این دو ماده می‌تواند بهبود بیشتری در کاهش استرس داشته باشد.

اگر دوز مناسب اورنیتین را مصرف کنید، معمولاً این مکمل هیچ عوارض جانبی مهمی ایجاد نمی‌کند. با این حال، برخی عوارض عمومی ممکن است شامل اسهال، درد شکم و اختلالات گوارشی باشند.

توصیه می‌شود روزانه بیش از ۱۰ میلی‌گرم اورنیتین مصرف نکنید. در تحقیقات علمی، برخی دوزهای ۲-۶ گرم در روز استفاده شده است، اما در استفاده بلندمدت این مقدار توصیه نمی‌شود.

نکته مهم این است که مصرف زیاد اورنیتین ممکن است به بدن آسیب برساند. مصرف اضافی اورنیتین می‌تواند به شبکیه چشم آسیب برساند.

مصرف اورنیتین از جمله فواید مهم آن، کاهش خستگی است و باعث می‌شود تمرین کردن برای شما آنقدر سخت به نظر نیاید.

مکانیزم اثر این مکمل متفاوت از بتا آلانین است که باعث تحریک و افزایش مقاومت شما می‌شود. به جای آن، اورنیتین با کاهش سطح آمونیاک در بدن، خستگی را کاهش می‌دهد. می‌توانید این مکمل را به صورت روزانه مصرف کنید.

بله، اورنیتین می‌تواند به کاهش استرس و خستگی کمک کند. اما مهم است بدانید که بدن به طور طبیعی این آمینو اسید را تولید می‌کند و نیازی به مصرف دوزهای بالایی نیست.

به نظرم این مکمل خوبی است، اما بیشتر برای بدنسازان میانسال مناسب است که علاوه بر کاهش خستگی، به کبد نیز سود ببرند!